Het land van goedkoop bier en schommelstoelen

Ola amigos!

Met Ivoorkust-Noord Korea op de achtergrond schrijf ik weer een nieuw berichtje, dit keer vanuit Nicaragua. Het is nu bijna half elf s ochtends en een nieuwe dag is weer begonnen. Gisteravond het uitgaansleven van Leon ontdekt. Ben erachter gekomen dat salsa dansen lastiger is dan je denkt, vooral als je een paar biertjes op hebt. Maar daar heeft vrijwel iedere westerse backpacker last van volgens mij.

Net een verfrissende duik genomen in het zwembad van ons hostel en daarna een steenkoude maar heerlijke douche genomen. Straks ontbijten met een Amerikaans meisje dat ik gister ben tegengekomen tijdens uitgaan. Was inmiddels de vierde keer dat we elkaar toevallig tegenkwamen, wat aangeeft dat veel backpackers dezelfde route volgen. Maar dat maakt het wel zo leuk.

Afgelopen week heb ik doorgebracht bij twee Amerikaanse broers in Honduras. Ik kwam ze vier weken geleden tegen in Guatemala toen ook zij daar aan het reizen waren. Kyle, een van twee, woont en werkt in een klein plaatsje in de buurt van de Hondurese hoofdstad Tegucigalpa. Ik heb ze daar dus opgezocht, wat echt een belevenis op zich is. Ondanks dat ik amper spaans spreek erg leuk om zijn lokale vrienden daar te ontmoeten, s ochtends koeien te melken, een lokaal feest mee te maken, te hiken in de bergen, en te weten dat je waarschijnlijk de enige backpacker bent die daar sinds lange tijd is geweest. Op die manier leer je het echte Honduras kennen.

De week ervoor heb ik doorgebracht met een Deens meisje op het eilandje Utila, aan de noordkust van Honduras in de Caribische Zee. Daar heb ik een week lang gedoken, geluierd en tot twee keer toe Nederland zien winnen (wat erg vroeg opstaan was..) tegen Denemarken en Japan. Om eerlijk te zijn volg ik het WK voor de rest amper, al leeft het hier wel enorm. Helaas is Honduras inmiddels uitgeschakeld.

Morgen is het plan om s nachts een van de nabijgelegen volkanen te beklimmen. Het is dan volle maan dus zonder wolken is er genoeg licht om daar rond te lopen. In het donker zie je de lava in de krater gloeien, wat spectaculair schijnt te zijn. We blijven dan de hele nacht op om vervolgens de zonsopgang te bekijken en weer bergafwaarts te gaan. Wordt volgens mij een mooie klim.

Voor de rest bevalt Nicaragua me goed. Ben hier nu een dag of drie, maar mn eerste indruk is dat hier veel te doen is en er zijn aanzienlijk meer backpackers dan in Honduras, wat het wel zo gezellig maakt. Communiceren met locals (die vrijwel altijd alleen spaans spreken) gaat steeds beter. Vooral voetbal is en blijft een onderwerp waar je met weinig woorden makkelijk een gesprekje over kan hebben. Holanda vinden ze allemaal geweldig hier, dus daar heb je het dan vaak over, en over het feit dat er zoveel koeien zijn.

Ik ga richting Parque Central om een ontbijtje te scoren. Tot de volgende keer, hasta luego!

Adios!